As cores están agochadas
na luz pero cando saen expresan emocións e sentimentos, tamén son
un xeito de desenvolver a creatividade. Espertan os sentidos e
alegran a vida. A profesora do Instituto de Educación Secundaria Xulián Magariños de
Negreira Dolores Sánchez Leira, que tamén é Xefa do Departamento de Normalización Lingüística, ademáis de ensinar a
comunicarse coa linguaxe tamén emprega a técnica das cores e o
debuxo para que o alumnado de 1º da ESO manifeste os seus sentimentos.
Nunha fermosa combinación
da escrita e o debuxo reflicten así o que é a Escola para eles. En
xeral os que utilizan liñas rectas, barras ou poucas cores son
alumnos/as aínda sen evolucionar mentres que os que utilizan todo o
espazo, liñas curvas, círculos en policromía son o alumnado máis
maduro.
Sempre hai alumnos que
captan o explicado e expresan coas cores o que significa para eles a
escola, a opresión que senten ou o pechados que se ven na aula.
Outros expresan con liberdade a súa autonomía no
proceso de aprendizaxe.
PARA MIN O COLEXIO É UN LIBRO ABERTO A escola é unha carreira de obstáculos.- Na escola acábaseme a batería.
- Cando estou na clase invádeme a monotonía.
- A escola encántame porque aprendo moitas cousas.
- Na escola relaciónome cos demais.
- É o único sitio onde estou con rapaces da miña idade.
Hai auténticas xoias!
SE A VIDA FOSE UNHA CARREIRA NON HABERÍA CORREDOR QUE CHEGASE Á META
PARA MIN A ESCOLA É UNHA OPORTUNIDADE AO TRABALLO
PARA MIN A ESCOLA É UN ESGOTAMENTO.
PARA MIN O RECREO É UNHA BENDICIÓN
PARA MIN A ESCOLA É COMA UN LIBRO ABERTO.
A ESCOLA É UN LABERINTO SEN SAÍDA
A ESCOLA É UNHA PEZA.......
PARA MIN A ESCOLA É UNHA LIBERACIÓN
A ESCOLA É UNHA PEZA.......
PARA MIN A ESCOLA É UNHA LIBERACIÓN
curiosas visións. Algunha bastante acertada sobre a realidade " é un laberinto sen saída" pois ó mellor si que o é, pero non nun mal sentido, non?
ResponderEliminarMoi bo artigo, Lola é unha gran mestra, compañeira e amiga, eu paso moi ben leendo as túas notas, artigos,....Non te canses.Saúdos
ResponderEliminarParabéns para esa profesora amiga por alentar eses traballos que tantas cousas expresan.
ResponderEliminarIgualmente, meus parabéns para o autor do blog por facernos chegar tantos artigos tan interesantes. Uns para desesperezar a nosa conciencia e outros para achegarnos estas novas do traballo dunha grande profesora e mellor persoa.
Unha aperta con saudade para o Xulián Magariños.
Sorprendentes os rapaces e as súas miradas!! Mágoa andar sempre metida na Biblioteca, e non ter tempo de andar por eses corredores. Prometo tratar de pasar para poder gozar de tan lindas láminas.
ResponderEliminarNoraboa!!! Moitos parabéns a Lola, por descontado, e a ti, Manolo, por compartir con todos nós as marabillosas creacións e opinións do noso alumnado, que son o futuro de Negreira, non o esquezamos!!
Bicos, Marga