sábado, 30 de octubre de 2010

! RING ….RING…!


-        ¡Hola!, te llamo de Reanimación, ¿podrías decirme si tenéis lista la habitación cuatrocientos…..
-        ………………………………
-        Mira, es que la paciente ya se ha despertado y…
-        ……………………………….
-        Escucha, sólo necesitamos saber si la…
-        ……………………………….
-        ¿Pero quieres escucharme?.....
-        ……………………………….
-        ¿Pero me dejas hablar?
-        ……………………………….
-        ¡ Pero escúchame, mujer……..!
-        ……………………………….
-        Pero bueno, ¿quieres escucharme?.
-        ………………………………...
-        ¡Pero si yo sólo quiero saber….!
-        …………………………………
-        Es que la paciente ya se ha despertado y para subirla a planta..
-        …………………………………
-        ¿Pero me dejas hablar o no?.
-        …………………………………
-        ¡Pero si no quiero agobiarte es sólo..!
-        …………………………………
-        Es que si no sabemos si la habitación está preparada…..
-        …………………………………
-        ¡Pero déjame hablar!..................
-        …………………………………
-        Haz el favor, escucha………….
-        …………………………………
-        Vamos a ver, yo………………..
-        …………………………………
-        Haz el favor un momento, yo sólo….
-        …………………………………



No se preocupe, dentro de un momentiño cambian el turno y a ver si nos dicen si la habitación está  preparada y ya la subimos a planta, es sólo un momento.

Ya, pero, si no nos lo confirman , no podemos subirla. Es solo un momento.

Graciñas!



viernes, 1 de octubre de 2010

ONDE HAI UN CRUCEIRO

    
                                                     ( Foto: Margarita Gil Murio)



      Onde hai un cruceiro houbo sempre un pecado, e cada cruceiro é unha oración de pedra que fixo baixar un perdón do Ceo, polo arrepentimento de quen o pagou e polo gran sentimento de quen o fixo.

     ¿Tedes reparado nos nosos cruceiros aldeáns? Pois reparade.

     A Virxe das Angustias, enclavada no reverso de  moitas cruces de pedra, non é a Piedá dos escultores; é a Piedade creada polos canteiros.

     Os nosos canteiros, deixándose levar polo sentimento, non podían maxinar un home no colo da nai.

     Para os artistas canteiros Jesucristo sempre é pequeno, sempre é neno, porque é o Fillo, e os fillos sempre somos pequenos nos colos das nosas nais.

     Reparade nos cruceiros e descubriredes moitos tesouros.

                                                                                         ( Alfonso R. Castelao )